- Prezentacje
-
Numizmatyka
- Historia monet
- Historia banknotów
-
Waluty Świata
- Waluta Argentyny
- Waluta Brazylii
- Watykan i jego waluta
- Waluta Afganistanu
- Waluta Sudanu
- Waluta niemiecka - część 1
- Waluta niemiecka - część 2
- Pieniądz Państw Afryki Zachodniej
- Waluta francuska
- Waluta Izraela
- Waluta Szwecji
- Waluta Wielkiej Brytanii
- Waluta Rumunii
- Waluta Chin
- Waluta Bułgarii
- Waluta Maroka
- Waluta Gruzji
- Waluta czeska i słowacka
- Waluta Peru
- Waluta Kanady
- Waluta Tajlandii
- Waluta Egiptu
- Waluta Iranu
- Waluta Meksyku
- Pieniądz Afryki Wschodniej
- Waluta Iraku
- Waluta Indii
- Waluta Indonezji
- Waluta Japonii
- Historia walut - w skrócie I
- Historia walut - w skrócie II
- Od złotego standardu do spekulacji
- Vademecum kolekcjonera
- Wydarzenia
Pieniądz Afryki Wschodniej
data publikacji: 12 Sierpnia 2015
autor: Aleksander Pruszak
Obszar Afryki Wschodniej obejmuje około 1 670 000 km2. Historycy zaliczają do Afryki Wschodniej niepodległe państwa: Burundi (dawniej Urundi lub Rundi), Kenię, Ruandę (Rwandę), Tanzanię, Ugandę. Zdaniem niektórych geografów, za część Afryki wschodniej uważa się również Etiopię, Somalie oraz francuskie terytorium Afarów i Issów.
Gospodarka Afryki Wschodniej w okresie przedkolonialnym była samowystarczalna. Produkowane dobra przeznaczano głównie na własne potrzeby, bez tworzenia nadwyżek przydatnych do wymiany na inne towary. Na wypadek suszy, zarazy lub złych zbiorów gromadzono: bydło, kozy, owce, zboże.
Istniejący lokalny handel miał charakter komplementarny, np. plemię Kikuju nabywało od Masajów owce i kozy w zamian za mąkę, miód, tytoń oraz ochrę używaną do malowania ciała. Były to pierwsze formy pieniądza. Stopniowo rozwijał się handel między poszczególnymi ludami, w którym spory udział mieli arabscy i hinduscy kupcy. Rozwój handlu wybrzeża Suahili z interiorem otwierał możliwości wpływów arabskich na coraz większych połaciach ziem Afryki Wschodniej.
Na początku XIX w. na dużą skalę rozwinął się handel kości słoniowej i niewolnikami, których miliony w XIX w. Arabowie wywozili z Afryki Wschodniej. Handel niewolnikami zrodził się w wyniku działania ludów spoza Afryki Wschodniej. Jego głównym centrum stał się Zanzibar, wyspa będąca obecnie częścią Tanzanii.
W miarę rozwoju gospodarczego w miejscach targowych na wybrzeżach oraz w okolicach jezior wymieniano sól, proso, skóry zwierzęce, miód i drut miedziany. Kupcy z wybrzeża Suahili wprowadzili nieznane uprawy cytrusów, kassawy i ryżu. Anglo-niemieckie podziały Afryki Wschodniej pod koniec XIX w. nie od razu zmieniły życie tubylców. W dalszym ciągu w handlu utrzymywała się forma wymiany produktów. Dopiero w wyniku uzyskania niepodległości, państwa te wprowadziły własną walutę.
Wśród państw Afryki Wschodniej najwcześniej, bo w 1932 r., znalazły się w obiegu banknoty banku etiopskiego. Rysunki na banknotach przedstawiają życie ludności, warunki geograficzne, florę i fauny.